چرا خشونت در کتابخانه های عمومی کانادا افزایش یافته است؟

اعمال خشونت آمیز تصادفی که در خیابان ها و سیستم های حمل و نقل ما در شهرهای سراسر کانادا اتفاق می افتد، به کتابخانه های عمومی نیز راه پیدا کرده است.

شاخه های محلی در هر اندازه از افزایش خشونت کلامی و فیزیکی خبر می دهند. و برای برخی، همه گیری آن را حتی بدتر کرد.

طی دو سال گذشته، یک نفر در اثر چاقوکشی دسته جمعی در یک کتابخانه عمومی در شمال ونکوور جان خود را از دست داد و شش نفر دیگر مجروح شدند. دسامبر گذشته، تایری کایر 28 ساله در جریان بازدید از کتابخانه هزاره وینیپگ کشته شد. چهار نوجوان در قتل او متهم شدند. و دو شعبه از کتابخانه ساسکاتون به دلیل نگرانی در مورد ایمنی کارکنان به طور موقت بسته شد.

کامرون ری، کتابدار ناظر کتابخانه عمومی تورنتو، گفت که او این تجربه را دست اول و چندین بار تجربه کرده است.

من یک سال داشتم که هر سه ماه یک بار مورد تعرض قرار می گرفتم. او می‌گوید: «این مرد با یک قیچی مو، من را در اطراف شاخه تعقیب کرد، مثلاً «می‌خواهم به تو چاقو بزنم». “این وحشتناک بود.”

ری و همکارش ایلا مک لیش زمانی که با هم در کتابخانه مرجع تورنتو کار می کردند با هم آشنا شدند. یک حامی ناراضی بر سر مک لیش فریاد زده، سوگند خورده و حتی تحت تعقیب قرار گرفته است.

“من با قربانیان اوردوز مواجه شده ام، افرادی که بیهوش هستند.”

مک لیش با جسدی در دستشویی کتابخانه برخورد کرد. او می افزاید: «این خیلی وحشتناک بود.

مک لیش به یک شاخه کوچکتر تغییر کرد، اما او می گوید که بدتر شده است. او مشاوره دریافت کرده است و یک سال در مرخصی استعلاجی بود تا اینکه در آوریل به کار خود بازگشت.

کارشناسان می گویند کتابخانه ها بازتابی از دنیای اطراف خود هستند. و مشکلات جامعه راه خود را در داخل درهای خود پیدا می کنند.

سیوبهان استیونسون، استاد دانشکده اطلاعات در دانشگاه تورنتو، می‌گوید: «مردم به کتابخانه می‌آیند و نیازهای واقعاً مهمی دارند.

او به گلوبال نیوز گفت: «انواع بحران های اجتماعی، بحران های بشردوستانه در شهرهای ما وجود دارد: بی خانمانی، اپیدمی مواد افیونی، اعمال خشونت آمیز تصادفی … شبکه ایمنی اجتماعی که بسیار کاهش یافته است». واقعیت جدید.

این امر باعث شده است که بسیاری از افراد با نیازهای پیچیده اغلب جایی برای پشتیبانی نداشته باشند. کتابخانه های عمومی بنا به ماهیت خود متعهد به استقبال و فراگیر بودن هستند.

“افراد به مکان های ما می آیند زیرا احساس می کنند که مکان امنی است که می توانند وارد آن شوند.”
برایان دالی، مدیر ارشد منابع انسانی کتابخانه عمومی تورنتو، که بزرگترین سیستم کتابخانه ای در آمریکای شمالی از نظر شعبه است، می گوید.

به همین دلیل، ما باید بتوانیم خدمات را در اینجا در محل به آنها ارائه دهیم زیرا آنها از اینجا می آیند.”

او همچنین اشاره می کند که تنها بخش کوچکی از بازدیدها از شعبه های کتابخانه تورنتو به خشونت تبدیل می شود.

دالی می‌گوید: «حدود 20 شعبه ما از 100 شعبه ما دارای تعداد بالای حوادث خشونت‌آمیز یا مخرب هستند. و از 9 و نیم میلیون بازدید، حدود 300 مورد شامل یک حادثه خشونت‌آمیز بوده است».

اما با گفتن این موضوع، اگر شما فردی هستید که آن حادثه را به عنوان یک کارگر یا مشتری ما تجربه می کنید، حتی یک حادثه بسیار زیاد است.

تورنتو به کارکنان کتابخانه آموزش می دهد که چگونه با افرادی که تروما را تجربه کرده اند برخورد کنند.

تورنتو همچنین سالانه 3 میلیون دلار برای نگهبانان امنیتی که در 40 شعبه از 100 شعبه این سیستم منصوب می شوند، هزینه می کند.

اما دالی معتقد است که این تنها یک تکه از پازل است.

مسئله صرفاً افزودن نگهبانان بیشتر و بیشتر نیست. این جواب این نیست ما نمی‌خواهیم محیطی ایجاد کنیم که مردم از ورود به شعبه‌های ما احساس ترس کنند.»

کارگران بحران اجتماعی

کتابخانه‌های سراسر کشور با یافتن تعادلی بین حمایت از افراد دارای نیازهای پیچیده و ایمن نگه‌داشتن بازدیدکنندگان و کارکنان دست و پنجه نرم می‌کنند.

کتابخانه عمومی ادمونتون در همان ابتدا تشخیص داد که بین نیازهای برخی از مشتریان آسیب پذیرتر خود و خدماتی که کتابخانه ارائه می کند، شکاف وجود دارد. بنابراین افرادی را وارد کرد که مجهزترین آنها برای کمک بودند: مددکاران اجتماعی. این اولین کتابخانه در کانادا بود که این کار را انجام داد.

کارکنان خدمات رسانی اکنون منبعی حیاتی هستند که مردم را با خدماتی که نیاز دارند، مانند دسترسی به اطلاعاتی در مورد مکان یافتن سرپناه یا غذای گرم یا نحوه دریافت کارت شناسایی، ارتباط می دهند.

«مردم شروع به آموختن کردند که کتابخانه مکانی است که می توانید برای این حمایت ها بیایید. آنها می توانستند بنشینند. آنها می توانند راحت باشند. شارون دی، مدیر اجرایی تجربه مشتری در کتابخانه عمومی ادمونتون می‌گوید از آنها استقبال شد.

هیلاری کرکپاتریک یک مددکار اجتماعی در کتابخانه عمومی ادمونتون است. او می گوید ارائه این خدمات به این دلیل کار می کند که فضا در دسترس است، با مراجعین محترمانه رفتار می شود و آنها احساس نمی کنند مورد قضاوت قرار می گیرند.

کرک پاتریک می‌گوید: «ما واقعاً می‌توانیم با مشتریان در جایی که هستند ملاقات کنیم و به نیازهای آنها پاسخ دهیم.

مددکاران اجتماعی همچنین به بخش مهمی از تیم در کتابخانه های دیگر از جمله هالیفاکس، کلگری، وینیپگ و لندن تبدیل شده اند.

تورنتو در حال راه اندازی برنامه های آزمایشی خود برای حمایت از بازدیدکنندگان آسیب پذیر است. علاوه بر ارتباط آنها با منابع، آنها همچنین به شناسایی و مقابله با مشکلات موجود در زمین قبل از تشدید آنها کمک می کنند.

«اینها مددکاران اجتماعی هستند. دالی می‌گوید: «اینها افرادی با زمینه‌های سلامت روان هستند که می‌توانند وارد شوند و با افرادی که در مضیقه هستند صحبت کنند.

تورنتو همچنین شش متخصص ایمنی کتابخانه را استخدام می کند که نه تنها با مشتریانی که به کمک نیاز دارند، بلکه با کارکنانی که اغلب در معرض حملات کلامی یا فیزیکی هستند کار خواهند کرد.

ری می‌گوید: «بیشتر اوقات این کسی است که توسط جامعه تف، جویده شده و تف کرده و در انتهای طناب خود هستند.

او و مک‌لیش معتقدند کتابخانه‌ها به این نوع برنامه‌ها نیاز دارند، زیرا کتابداران و کارکنان همیشه برای رسیدگی به این موقعیت‌های بالقوه ناپایدار مجهز نیستند.

ری می‌گوید: «وقتی واقعاً نمی‌توانی به کسی کمک کنی خیلی سخت است. به همان اندازه که دوست داریم بتوانیم با همه این افراد رابطه داشته باشیم و به آنها کمک کنیم، نمی‌توانیم زیرا من روی اعشار دیویی آموزش دیده‌ام.

استیونسون استفاده از مددکاران اجتماعی در کتابخانه‌ها را مطالعه کرده است و تفاوتی که آنها می‌توانند ایجاد کنند را از نزدیک مشاهده کرده است. اما او نگران است که آنها به عنوان یک راه حل آسان تلقی شوند که برچیدن بیشتر برنامه های اجتماعی را توجیه می کند.

او می گوید: «این یک مشکل سیاستی بسیار بزرگتر است.

بحران مواد افیونی نیز به افزایش خشونت کمک کرده است. کتابخانه عمومی تورنتو ارتباطی بین محل شعبه هایی با بیشترین حوادث و نقاط مشکوک به مصرف بیش از حد مواد افیونی در شهر یافت.

دالی می‌گوید: «همبستگی زیادی با نوع چالش‌هایی که به طور گسترده‌تری در جامعه تجربه می‌کنیم، وجود دارد.

کتابخانه عمومی ادمونتون نیز شاهد افزایش حوادث مرتبط با مواد مخدر بود. دی می‌گوید: «ما در سال 2022 شاهد 99 مسمومیت در شعبه‌های خود بودیم که بزرگترین تفاوت در آنچه پیش از همه‌گیری شاهد بودیم است.

سیستم کتابخانه ادمونتون یک تیم پاسخگویی به مواد افیونی را وارد کرد و متصدیان حمام را در شعبه های آسیب دیده خود اضافه کرد.

تمهیدات امنیتی

در پاسخ به مرگ تایری کایر، کتابخانه هزاره در وینیپگ یک فلزیاب نصب کرد و به حضور منظم پلیس اضافه شد. این اولین باری نبود که بازدیدکنندگان در مسیر ورودشان چک می‌شدند.

در سال 2019 از آشکارسازهای دستی برای غربالگری بازدیدکنندگان استفاده شد. اما یک سال بعد، پس از اعتراض گروه‌های اجتماعی مبنی بر اینکه افرادی را که بیشتر به خدمات کتابخانه‌ای نیاز داشتند، دور نگه داشتند، حذف شدند.

تانیا کایر، مادر تایری، احساس می کند که مخالفت با اقدامات امنیتی اضافی نابجاست.

او می‌گوید: «افرادی که در آن کتابخانه کار نمی‌کنند، فکر نمی‌کنم حتی درباره نصب یا عدم نصب فلزیاب نظری داشته باشند. “این برای حفظ امنیت آن مردم است.”

تانیا کتابخانه را سرزنش نمی کند. او معتقد است که مسائل بزرگتری در بازی وجود دارد.

وینیپگ با جنایت جوانان دست و پنجه نرم می کند. داره با مواد مخدر دست و پنجه نرم میکنه یک میلیون و یک مسئله وجود دارد. این فقط یکی از آن ها است.” او می گوید.

با این حال، بسیاری از کتابخانه‌ها با افزودن موانع ورودی مخالف هستند، زیرا این نگرانی وجود دارد که مراجعان آسیب‌پذیر را از ورود به خانه‌هایشان منصرف کند.

دی می گوید: «همیشه وقتی در یک فضای عمومی با هر نوع آدمی سروکار دارید، چالش هایی وجود دارد. “نکته زیبا در مورد آن این است که همه از اینجا استقبال می کنند، اما این یکی از چیزهای سخت در مورد آن است زیرا همه در اینجا استقبال می کنند.”

کتابخانه آینده: مرکز جامعه

اگر اخیراً به یک کتابخانه عمومی نرفته اید، به احتمال زیاد از آنچه می بینید شگفت زده خواهید شد. دیگر فقط درباره کتاب نیست.

کتابخانه ها آینه ای هستند که بازتاب دهنده مردم در جوامع و نیازهای در حال تحول آنها هستند. این به معنای تغییرات بزرگ در کتابخانه های عمومی در همه جا است.

آنها دائماً با این چالش‌های جدید سازگار می‌شوند و در عین حال یادگیری را به سطح جدیدی می‌برند، با چاپگرهای سه بعدی، استودیوهای ضبط مملو از ابزار، آشپزخانه‌های اجتماعی – حتی مکان‌هایی برای امتحان کردن جدیدترین بازی‌های ویدیویی. فضاهای باز گسترده ای برای استراحت و مطالعه وجود دارد.

«کتابخانه جامعه خود، کتابخانه محلی خود را … به عنوان اتاق نشیمن جامعه در نظر بگیرید. فضای سوم این کار نیست. خونه نیست استیونسون می‌گوید این فضای دیگری است.

کتابخانه ای از آینده که هیچ شباهتی به کتابخانه گذشته ندارد.