برف نرم، آب‌های آزاد و خطوط درهم‌تنیده – اینها برخی از چالش‌هایی بودند که در مسابقه سورتمه سگ‌های Nunavut Quest امسال با آنها مواجه شدند.
دوازده موشر وارد مسابقه شدند که در 11 آوریل در ایگلولیک آغاز شد و 9 روز بعد در خلیج قطب شمال به پایان رسید.
دیوید اووکولوک که به عنوان برنده امسال انتخاب شد، گفت: “من احساس بسیار خوبی دارم که همه ماشرها سالم و سلامت به خانه بازگشتند.”
قدمت Nunavut Quest به سال 1999 برمی گردد، زمانی که برای اولین بار به نشانه ایجاد قلمرو جدید برگزار شد.
در پی کمیسیون حقیقت قیکیقتانی، که تاریخ منطقه بافین را در دهه‌های 1960 و 1970، از جمله تلفات عظیم سگ‌های سورتمه به هنگام نقل مکان سریع مردم به جوامع، مورد بررسی قرار داد، دوباره احیا شد. این رویداد سالانه، پرورش و پرورش سگ‌های اینویت کانادایی، سگ‌های سنتی کار را تشویق می‌کند.
جستجوی امسال مسیری 400 کیلومتری، بر فراز یخ دریا و تندرا، در آب و هوای گاه خشن قطب شمال را دنبال کرد. در طول مسیر هیچ جامعه‌ای وجود نداشت، و مکان‌هایی برای کمپ مشخص شده بود که تقریباً 50 کیلومتر از هم فاصله داشتند، جایی که همه موشورها و حامیان آنها هر شب با هم اردو می‌زدند.
هر تیم سگ یک قاموتیک 14 فوتی با وسایل کمپینگ می کشد. موشرها می توانند مسابقه را با حداقل هشت سگ و حداکثر 12 سگ شروع کنند که به سبک سنتی فن مهار شده اند، جایی که هر سگ با خط مخصوص به خود به سورتمه بسته می شود.
انجمن Inuit Qikiqtani (QIA) با ارائه پول جایزه، پول گاز برای تیم‌های پشتیبانی، غذا برای کمپ‌ها در طول مسیر، پرداخت هزینه برای نگهبانان زمان، غذای سگ و خدمات دامپزشکی، حامی این رویداد است.
“هر تلاش تکمیل شده این را ثابت می کند [Qikiqtani Truth Commission] نقاط عطف در حال تقویت و انجام شدن هستند.”
همه به جز یکی از موشرهای امسال از خلیج قطب شمال یا ایگلولیک بودند. استثنا Jovan Simic بود، یک غیر اینوک که گفت می‌خواهد فقط برای تجربه آن مسابقه دهد. او درست جلوتر از Oyukuluk وارد خلیج قطبی شد و به مقام نایب قهرمانی رسید.
سیمیک – که برای مسابقه 400 کیلومتری با پیمودن مسافت 1200 کیلومتری از Iqaluit تا Igloolik با سورتمه سگ آماده شده بود – گفت که نمی داند از این مسابقه چه انتظاری داشته باشد. او با وجود اینکه می دانست واجد شرایط دریافت جایزه برتر نخواهد بود وارد شد. او گفت که می‌خواهد درباره نحوه اداره تیم‌های سگ‌ها توسط مردم سایر نقاط منطقه اطلاعات بیشتری کسب کند.
سیمیک گفت که رسیدن به خلیج قطب شمال “غیرالعاده” بود.
او گفت: «باورم نمی‌شد چند نفر آنجا بودند و چقدر از همه استقبال می‌کردند و چقدر همه از داشتن ما هیجان‌زده بودند.
بنابراین کاملاً احساسی بود و چیزی است که برای مدت بسیار بسیار طولانی فراموش نخواهم کرد.»
اویوکولوک – که حدود 45 دقیقه بعد از سیمیک وارد شد – گفت که سگ‌هایش وقتی به خانه نزدیک می‌شدند بسیار هیجان‌زده بودند.
او گفت: «وقتی به همه مردم روی یخ نزدیک‌تر شدند، سریع‌تر شروع به دویدن کردند.
Oyukuluk گفت برخی از چالش ها اینجا و آنجا در مسیر وجود دارد، از جمله برخی از برف های عمیق در نقاط. او همچنین توضیح داد که چگونه او و سیمیک، که یک روز نزدیک با هم سفر می کردند، مسیر اشتباهی را دنبال کردند که آنها را به آب های آزاد رساند.
آنها سپس با چالش بازگرداندن خود به مسیر درست روبرو شدند – بدون اینکه خطوطشان در هم پیچیده شود.
اویوکولوک گفت: «ما به یکدیگر کمک کردیم.