یافتن جامعه، مبارزه با تنهایی یک چالش برای تازه واردان

نیمه راه به خانه: داستان های مهاجرت، یک مجموعه پنج قسمتی، دوشنبه، 24 آوریل، در صبح ویندزور راه اندازی شد. برنامه گوش دادن به CBC ما را تنظیم کنید یا با 97.5 FM پخش کنید. همچنین روز شنبه برای رویداد Creating Space در شعبه Budimir کتابخانه عمومی ویندزور خواهیم بود.

جینگ ژو در سال 2021 وارد ویندزور شد – در اوج محدودیت های COVID-19. او به عنوان یک دانشجوی بین المللی از چین آمده بود و به دلیل بیماری همه گیر، شوهرش بیش از سه سال به او ملحق نشد.

همه چیز جدید و بسیار گیج کننده به نظر می رسید – او حتی قبلاً علامت توقف ندیده بود. صحبت کردن با مردم به صورت حضوری سخت بود، چه برسد به اینکه دوست پیدا کنی.

او گفت: «این تنهاترین زمستان زندگی من بود.

در آن سال نو چینی تنها در خانه، او آرایش کرد، گربه اش را برداشت و «به عنوان یادگاری» سلفی گرفت.

“من فکر کردم …” می خواهم این عکس را به خودم نشان دهم [future] بچه ها و به آنها بگویید که داستان مادرشان چه بوده است.

رنج چیزی نیست که من می‌خواهم، اما قطعاً می‌تواند مرا قوی‌تر کند.»

گوش کن | قسمت دوم سریال دوستی ها و روابط را بشنوید

در قسمت دوم CBC Windsor’s نیمه راه به خانه سریال، ژو و آنجلیکا بلانو، فیلیپینی که در نوجوانی از برونئی به کانادا آمده بود، هر دو داستان خود را با خالق سریال، امان قوانمه در میان گذاشتند.

نیمه راه به خانه تجربیات تازه واردان در ویندزور-اسکس را برجسته می کند. طبق آمار کانادا، از هر پنج نفری که در این منطقه زندگی می‌کنند، یک نفر مهاجر هستند، به این معنی که ویندزور اسکس یازدهمین جمعیت مهاجر در کشور است.

در خلال گفتگو در شعبه ریورساید کتابخانه عمومی ویندزور، قوانمه، ژو و بلانو داستانهایی در مورد اینکه چگونه به عنوان مهاجران جدید هوس دوستی داشتند و چگونه ایجاد روابط پایدار به آنها کمک کرد تا در ویندزور ادغام شوند را به اشتراک گذاشتند.

تماشا کنید: جینگ ژو، آنجلیکا بلانو و امان قوانمه در مورد دوستیابی به عنوان یک مهاجر

بلانو گفت که وقتی مدرسه را در ویندزور شروع کرد، قبل از ملاقات با اولین دوستش، بیانکا، که او را زیر بال خود گرفت، احساس «خیلی گمشده» داشت.

او گفت: «مدرسه در برونئی کاملاً متفاوت بود. “نمیدونستم کجا برم [here]. بیانکا به معنای واقعی کلمه همه جا را به من نشان داد.”

او افزود: “احساس تعلق داشتن به یک گروه دوستان واقعی به من این احساس را داد که … من در واقع پتانسیلی برای دوست یابی در اینجا دارم و دارم با زندگی در کانادا راحت می شوم.”

“فعالیت ها و فرصت های بیشتر برای ادغام در جامعه … عالی خواهد بود”

در مقایسه با جمعیت عمومی، مهاجران دارای میزان بیشتری از تنهایی هستند که می تواند منجر به استرس، اضطراب و مشکلات جسمی شود. گزارش 2021 آمار کانادا.

این مطالعه نشان داد که ایجاد روابط زودهنگام می تواند همه چیز را در جهان ایجاد کند.

در پاسخ به این سوال که او دوست دارد شنوندگان از این مکالمه چه چیزی را حذف کنند، زو درخواستی از آژانس های محلی و سازمان های خدمات مهاجر داشت: فرصت های بیشتری برای ملاقات با دوستان.

«اگر برخی از نهادهای مرتبط محلی بتوانند فعالیت های بیشتری داشته باشند یا فرصت های بیشتری برای ادغام ارائه دهند [into] او گفت: “ما حاضریم قدرت خود را به جامعه خود، به شهر و کشور کمک کنیم.

“ما باتجربه هستیم، ماهر هستیم. پس زمانی که فرصت داشته باشیم، تمام تلاش خود را خواهیم کرد.”

زکیه ضرابی، کارگر محل سکونت، این گفته را تکرار کرد.

ضرابی، که با برنامه ارتباطات اجتماعی YMCA برای تازه واردان کار می کند، گفت که آژانس های اسکان بر این باورند که ارتباطات اجتماعی و دوستی “ضروری برای افزایش احساس تعلق در تازه واردان” است. او گفت که اکثر جوامع برنامه هایی را ارائه می دهند که به ایجاد ارتباط بین تازه واردان اختصاص دارد.

ضرابی گفت: “پناهندگان و مهاجران داستان مشترکی دارند. ما تازه وارد کشور شده ایم و باید هنجارها و سیستم ها را بدانیم – حتی با نام خیابان ها شروع کنیم.”

او افزود: “چه به تنهایی یا با خانواده‌هایمان بیایم، به دوستانی در این مکان جدید نیاز داریم تا به ما کمک کنند تا جایگاه خود را بسازیم و جامعه پیدا کنیم.”