کتابخانه‌ها در تیررس سیاسی قرار دارند، زیرا با ممنوعیت کتاب ایالات متحده مقابله می‌کنند

کتابخانه‌ها در ایالات متحده در یک نبرد سیاسی داغ بر سر تنوع و گنجاندن در خط مقدم جدیدی قرار دارند، نه تنها با تلاش‌ها برای محدود کردن کتاب‌ها بلکه با تهدیدهایی برای تأمین مالی و عملیات خود نیز مواجه هستند.

کمک های دولتی برای تمام کتابخانه های عمومی در میسوری در بلاتکلیفی باقی می ماند در بحبوحه یک اختلاف حقوقی بر سر سیاستی که باعث شده بود طیفی از کتاب ها از قفسه های کتابخانه مدرسه بیرون کشیده شوند.

مقامات در Llano County، تگزاس، قبل از عقب نشینی، به فکر بستن کتابخانه های عمومی به جای تبعیت از حکم دادگاه برای بازگرداندن کتاب های ممنوعه به قفسه ها بودند. هفته گذشته.

و ساکنان یک شهرستان در میشیگان علیه مالیات رای دادند پاییز گذشته برای تامین مالی یکی از تنها کتابخانه‌های عمومی جامعه برای 10 سال آینده، به دلیل گنجاندن کتاب‌های LGBTQ برای جوانان در مجموعه خود.

همه اینها زمانی اتفاق می‌افتد که قانون‌گذاران در ایالت‌های تحت رهبری جمهوری‌خواهان قوانینی را ارائه می‌کنند که مراقبت‌های بهداشتی تراجنسیتی‌ها، اجراهای درگ و برنامه‌های درسی مدارس مربوط به نژاد و مسائل LGBTQ را محدود می‌کند. کسانی که بر سانسور نظارت می‌کنند، تلاش‌هایی را برای ممنوع کردن کتاب‌هایی که کتابخانه‌ها می‌توانند نمایش دهند و چگونه می‌توانند عمل کنند، به عنوان یک حمله به تنوع و جامعه دموکراتیک می‌دانند.

جاناتان فریدمن، مدیر برنامه های بیان آزاد و آموزش در PEN آمریکا، گفت که تلاش برای “تحمیل یک جهان بینی ایدئولوژیک محدود” و ایجاد محیطی در کتابخانه ها که در آن هویت ها و تجربیات خاص سانسور می شوند، “کاملاً با این ایده که چه چیزی یک عمومی است ناسازگار است.” قرار است کتابخانه باشد.”

او گفت: «همه باید بتوانند به یک کتابخانه بروند و کتاب‌هایی را بیابند که نشان‌دهنده هویت خودشان است که می‌دانید، خانواده‌ها می‌خواهند فرزندانشان بتوانند بخوانند.

میسوری در مقابل کتابخانه هایش

میسوری زمانی که مجلس نمایندگان تحت کنترل جمهوری خواهان تصمیم گرفت 4.5 میلیون دلار برای کتابخانه های عمومی از بودجه ایالتی دریغ کند، به دلیل شکایت اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا (ACLU) در به چالش کشیدن قانون اساسی لایحه ای که «مطالب جنسی صریح» از مدرسه را ممنوع می کرد، به نقطه عطفی تبدیل شد. کتابخانه ها ACLU گفت این تصمیم “تقابلی” برای پرونده دادگاه است.

کمیته بودجه سنا روز چهارشنبه به بازگرداندن این بودجه به برنامه بودجه رای داد، اما همچنان باید توسط هر دو سطح دولت تصویب شود و مشخص نیست که آیا کل مبلغ کمک در پایان بازگردانده می شود یا خیر.

کیمبرلی مولر، رئیس منتخب انجمن کتابخانه‌های میسوری، یکی از سازمان‌های درگیر در در دعوای ACLU، آمده است که هرگونه کاهش بودجه بر توانایی تمام کتابخانه‌ها برای خرید کتاب و منابع تأثیر می‌گذارد، اما کتابخانه‌های روستایی بیشتر از کتابخانه‌های شهرهای بزرگ‌تر با پایه‌های مالیاتی بزرگ‌تر آسیب خواهند دید.

قانون دیگری که در اکتبر گذشته توسط جی اشکرافت وزیر امور خارجه در مجلس ارائه شد، به طور خاص کتابخانه‌های عمومی را هدف قرار داد و از آن‌ها می‌خواست تا گواهی کنند که دارای سیاست‌های واضحی هستند که دسترسی افراد زیر سن قانونی را محدود می‌کند و در غیر این صورت ممکن است با کاهش بودجه مواجه شوند. .

اشکرافت، که دفترش مسئول توزیع بودجه کتابخانه است، به سی بی سی نیوز گفت که والدین باید در مورد آنچه فرزندانشان در کتابخانه ها می توانند به آنها دسترسی داشته باشند نظر داشته باشند و آنها باید بتوانند مطالبی را که مشکوک می بینند به چالش بکشند. او اصرار دارد که این تلاشی برای سانسور یا ممنوعیت کتاب نیست.

او گفت: “من فرض می کنم هیچ کتابخانه ای قرار نیست بگوید، “اگر کسی شکایت کند، صرف نظر از اینکه چقدر مضحک است، ما کتاب را می سوزانیم.”

او احساس می‌کند که «دقیقاً مانند اکثر برنامه‌های تلویزیونی» باید وسیله‌ای وجود داشته باشد که به والدین اطلاع دهد که آیا مطالبی وجود دارد که ممکن است نخواهند به فرزندان خود اجازه دسترسی به آن‌ها را بدهند.

مولر گفت که اکثر کتابخانه‌ها در حال حاضر سیاست‌های توسعه مجموعه‌ای را در نظر گرفته‌اند که از قرار گرفتن مطالب غیراخلاقی جنسی در مجموعه‌های آنها جلوگیری می‌کند – به‌ویژه وقتی صحبت از بخش‌های کودکان یا کتابخانه‌های مدارس می‌شود – و از هم اکنون راه‌هایی برای عموم مردم وجود دارد که کتاب‌ها را برای بازبینی به چالش بکشند.

اما او و سایر کتابداران این سوال را مطرح می کنند که چه کسی چه چیزی را برای کودکان “زشت” یا نامناسب تعریف می کند.

در حالی که برخی دستورالعمل های ایالتی در این زمینه وجود دارد، مولر گفت که زبان لایحه سنا و قانون مجلس “آنقدر مبهم است که به این معنی است که افراد زیر 18 سال نمی توانند بدون والدین وارد کتابخانه شوند.”

از نظر او، والدینی که به فرزندشان اجازه می‌دهند کارت کتابخانه داشته باشد به این معناست که کودک اجازه دسترسی به آنچه کتابخانه ارائه می‌دهد را دارد.

چالش چالش های کتاب

به گفته مولر، درخواست‌ها برای حذف کتاب نه تنها در حال افزایش است، بلکه به نظر می‌رسد بخشی از یک تلاش سازمان‌یافته است.

او گفت که مردم فهرست‌های کاملی را ارسال می‌کنند که به صورت آنلاین منتشر می‌شوند، گاهی اوقات حاوی بیش از 160 عنوان در یک زمان، بدون اینکه بتوانند به طور کامل توجیه کنند که چرا یک کتاب باید ممنوع شود، زیرا آنها واقعاً آثار را به طور کامل نخوانده‌اند.

گروه‌های آمریکایی مانند No Left Turn in Education و Moms For Liberty فهرست‌های بلندبالایی از آثار ادبی را تهیه کرده‌اند که باید به چالش کشیده شوند زیرا به دلایل مختلف آنها را برای خردسالان نامناسب می‌دانند. برای مثال، عناوین موجود در فهرست Moms for Liberty، شامل عناوین تونی موریسون است آبی ترین چشم ها، مارگارت اتوود سرگذشت ندیمه، شیر و عسل اثر روپی کاور شاعر کانادایی و رمان تحسین شده خالد حسینی بادبادک باز.

اما به‌طور کلی، مولر گفت، کتاب‌هایی که مورد هدف قرار می‌گیرند اغلب کتاب‌هایی درباره مسائل LGBTQ، هویت جنسیتی و نژادپرستی هستند. در برخی موارد، این کتاب‌هایی نیز هستند که مقداری محتوای جنسی دارند – از جمله کتاب‌هایی درباره آموزش جنسی – اما نه آن‌چه که کتابخانه‌ها آن را زشت یا مستهجن می‌دانند.

سانسور با هر نام دیگری

فلوریان گاسنر، دانشیار دانشگاه بریتیش کلمبیا، توضیح داد که سابقه طولانی ای در سانسور کتاب ها و مطالب دیگر توسط دولت ها وجود دارد، بدون اینکه واقعاً به سانسور اعتراف کنند.

او آن را به‌عنوان «قانونی با ابروهای بالا» توصیف کرد که در آن دولت‌ها مواد خاصی را کاملاً ممنوع نمی‌کنند، اما قوانینی را وضع می‌کنند که به والدین یا اعضای جامعه اجازه می‌دهد تصمیم بگیرند چه چیزی مناسب است یا نه. رعایت کنند.

وقتی صحبت از محافظت از کودکان در برابر محتوای نامناسب به میان می‌آید، گسنر گفت که ممنوعیت کتاب و محدودیت‌های کتابخانه ممکن است چندان عملی نباشد زیرا کودکان می‌توانند به آسانی با روش‌های دیگر، از جمله گوشی‌های هوشمند، به مطالب گرافیکی دسترسی پیدا کنند.

او گفت که این وضعیت بیشتر حاکی از “شکاف” در جامعه و نحوه قرار گرفتن افراد در مورد برخی مسائل است، اما “بسیار خطرناک و بسیار نمادین است که بایگانی فرهنگی خود را از بین ببریم” و گنجینه اطلاعات و ایده هایی که کتابخانه ها در اختیار دارند. .

فریدمن از قلم آمریکایی آن را “ذاتاً سرکوبگر” می داند. او تلاش‌ها برای محدود کردن ایده‌ها و بیان را به‌عنوان «گرایش دور از دموکراسی» و «بسیار اصولی می‌داند که پایه‌های نگاه آمریکایی‌ها به جامعه خود را تشکیل داده‌اند».

در ضمن در کانادا

گاسنر گفت که کانادایی‌ها عاقلانه هستند که در مورد تلاش‌ها برای ممنوعیت کتاب‌ها و محدودیت‌هایی برای کتابخانه‌ها «هوشیار» باشند.

او گفت: «بیشتر اتفاقاتی که در کانادا می افتد، پیامد اتفاقاتی است که در ایالات متحده می افتد.

اما به گفته وندی رایت، رئیس کمیته آزادی فکری فدراسیون انجمن‌های کتابخانه‌ای کانادا و مدیر کتابخانه عمومی در اسمیترز، بریتیش کلمبیا، جو سیاسی در ایالات متحده در حال حاضر بر کتابخانه‌های این کشور تأثیر گذاشته است. هدف اعتراض به میزبانی رویدادهای مربوط به ساعت درگ داستان خانواده بوده است.

او به موارد اخیر اشاره کرد در منیتوبا که در آن معترضان به شوراهای محلی مراجعه کرده و از کتابخانه‌های عمومی خواسته‌اند که برخی کتاب‌ها را حذف کنند یا بودجه آنها را از بین ببرند.

همچنین در ماه فوریه یک حادثه در چیلیواک، پیش از میلاد، رخ داد، زمانی که RCMP برای تحقیق درباره یک ادعای غیرمستند مبنی بر اینکه کتاب‌های موجود در کتابخانه‌های مدارس حاوی پورنوگرافی کودکان هستند، فراخوانده شد.

رایت بر این باور است که بیش از هر چیز نشانه‌ای از «تغییر فرهنگی» است، زیرا کتابخانه‌ها در ارائه طیف وسیعی از کتاب‌ها، خدمات و برنامه‌ها به جمعیتی متنوع با دیدگاه‌های متفاوت، کاری متفاوت از گذشته انجام نمی‌دهند.

او گفت: «یک کتابخانه واقعاً عالی چیزی در خود دارد که همه را آزار می دهد.