چگونه زمین های تورب در چمنزارها در معرض خطر تغییرات آب و هوایی هستند

پروژه تغییر آب و هوای چمنزار یک ابتکار مشترک بین CBC Edmonton و CBC Saskatchewan است که بر آب و هوا و آب و هوای در حال تغییر ما تمرکز دارد. کریستی کلیمنهاگا، هواشناس، صدای متخصص خود را به گفتگو می آورد تا به توضیح پدیده های آب و هوا و تغییرات آب و هوایی و چگونگی تأثیر آنها بر زندگی روزمره کمک کند.

---

همانطور که ما برای مهار انتشار گازهای گلخانه ای کار می کنیم، بخشی از این تصویر این است که چقدر دی اکسید کربن توسط چشم انداز جذب می شود.

کربن توسط گیاهان، جنگل‌های قدیمی و حتی بخش‌های علفزاری که بر دشت‌ها غالب هستند جذب می‌شود.

اما اکوسیستم طبیعی دیگری وجود دارد که کمتر زیبا است، اما برای چرخه کربن حیاتی است.

ما در مورد تورب زمین صحبت می کنیم. ممکن است چیزی بیش از باتلاق ها یا باتلاق ها نباشد – یک آشغال مرطوب و گل آلود از گیاهان نیمه تجزیه شده که برای هزاران سال انباشته شده اند.

اما نه تنها برای اکوسیستمی که برای گیاهان و حیوانات فراهم می کند، بلکه به دلیل آنچه در زیر سطح قرار دارد – کربن – مهم است.

لورنا هریس، دانشمند اکوسیستم و سرپرست برنامه تغییر اقلیم جنگل، تورب‌زارها و تغییرات آب و هوایی انجمن حفاظت از حیات وحش کانادا، گفت: «آنها محیط‌های چالش‌برانگیزی هستند، اما هرگز به خاطر تنوع زیستی و کربنشان ارزشی قائل نشده‌اند.

تورب زمین‌ها حدود سه درصد از توده زمین را پوشش می‌دهند، اما 30 درصد از کل کربن خاک جهان – یا کربن ذخیره شده توسط گیاهان مرده، حشرات و سایر مواد آلی را در زیر سطح ذخیره می‌کنند.

کانادا خانه یک چهارم تورب زمین های جهان است – ما اغلب آن را مشک می نامیم. مساحت آن حدود 1.1 میلیون کیلومتر مربع است و هر استان و قلمرو را در بر می گیرد.

هریس می‌گوید: «پیت‌لندها یکی از بزرگ‌ترین ذخایر کربن زمینی در جهان هستند، زیرا هزاران و هزاران سال است که کربن دریافت کرده و در آنجا ذخیره می‌کنند».

آنها ذخایر کربن بسیار مهمی هستند. همچنین در اکثر مناطق کانادا مخزن کربن فعال هستند.

سینک های کربن، کربن را از اتمسفر حذف می کنند، فرآیندی حیاتی برای مهار انتشار گازهای گلخانه ای.

اما تورب زمین های ما دست نخورده باقی نمانده است.

پس در تورب زمین‌های ما چه اتفاقی می‌افتد و چه معنایی برای این همه کربن دارد؟

استفاده و از دست دادن

تورب زمین‌ها اغلب به دلیل ارزشی که فراتر از سطح مرطوب دیده می‌شود، در معرض خطر هستند.

تورب‌زمین‌ها تخریب می‌شوند، زه‌کشی می‌شوند، سوزانده می‌شوند، برای استخراج معادن یا جاده‌سازی حفاری می‌شوند، استخراج شده و به کشاورزی تبدیل می‌شوند و سیاست‌های حفاظتی کمی برای حفاظت از آنها وجود دارد.

بدون آب، تمام مواد گیاهی شروع به پوسیدگی می کنند و کربن به جو آزاد می شود.

کربن بسیار زیادی از این اکوسیستم ها آزاد می شود. این کاملاً تکان دهنده است.

انتاریو دارای بزرگترین منطقه پیت لند در کشور است، اما منطقه قابل توجهی در چمنزارها وجود دارد.

در آلبرتا، پیتلند نزدیک به 92000 کیلومتر مربع را پوشش می دهد و 19.9 میلیارد تن کربن ذخیره می کند. به گفته هریس، ساسکاچوان حدود 60 هزار کیلومتر مربع دارد که 7.3 میلیارد تن ذخیره می کند.

او گفت: «در آلبرتا مناطق بسیار وسیعی از تورب‌زارها برای نفت و گاز تخریب شده‌اند.

با تغییر اقلیم ما خطرات را تهدید می کند

تورب‌زارهای طبیعی نسبتاً انعطاف‌پذیر هستند، اما هنگامی که آشفته می‌شوند در برابر اثرات مداوم تغییرات آب و هوایی، به‌ویژه در غرب کانادا آسیب‌پذیرتر می‌شوند.

هریس می‌گوید: «زمین‌های تورب آلبرتا به دلیل توسعه اینجا فشار زیادی بر روی آن‌ها وارد کرده است، و همچنین به دلیل اینکه آب و هوای خشک‌تر اینجا در غرب کانادا است، احتمالاً با گرم شدن آب و هوا تحت فشار قابل توجهی قرار خواهند گرفت».

یکی از خطرات عمده ناشی از افزایش شیوع آتش سوزی در جهان گرمتر است.

آتش باعث افزایش اتلاف کربن از ذغال سنگ نارس می شود، اما در زمین های ذغال سنگ نارس موجود در مناطق همیشه منجمد نیز نقش دارد.

هریس گفت که در زمین‌های ذغال سنگ نارس همیشه منجمد که تحت تأثیر آتش سوزی قرار گرفته‌اند کار کرده است. در سال‌های پس از آتش‌سوزی، مناطق ذوب یخ دائمی سریع‌تر را تجربه کردند.

بنابراین، شما اتلاف کربن را از آتش دریافت می‌کنید و کربن از دست رفته را از یخ‌زدگی دائمی و سپس تغییر سریع‌تر پوشش زمین دریافت می‌کنید.

بازیابی آنچه از دست رفته است

خبر خوب برای تورب زمین های ما این است که یکی از مناظر آسیب دیده ما است که می توان آن را بازسازی کرد.

هریس می‌گوید که اجتناب از تبدیل زمین‌های پیت‌کرب بسیار کلیدی است، اما بازسازی برای مناطقی که قبلاً تخریب شده‌اند نیز مهم است.

بازسازی جایگزین هزاران سال کربن ذخیره شده نمی شود، اما می تواند زمین های ذغال سنگ نارس را از منبع کربن به یک مخزن کربن بازگرداند.

هریس می‌گوید: «اگر ما آن اکوسیستم را احیا نکنیم تا حداقل آن را کربن خنثی کنیم و در حالت ایده‌آل دوباره آن را به یک غرق کربن تبدیل نکنیم، منبع انتشار گازهای گلخانه‌ای به جو است».

و بازسازی موفقیت آمیز در کانادا اتفاق می افتد، به ویژه در مورد زمین های ذغال سنگ نارس از دست رفته به دلیل استخراج باغبانی – ذغال سنگ نارس که برای استفاده در مواردی مانند کود حذف می شود.

“محبوب ترین [restoration technique] پیت ویتینتون، دانشیار دانشگاه می گوید: در کانادا، که به نوعی در سطح جهانی برای احیای این تورب که برای پیت باغبانی استخراج شده اند، برداشت می شود، تکنیک انتقال لایه خزه نامیده می شود و از کبک توسعه داده شده است. براندون در منیتوبا، که در ترمیم ذغال سنگ نارس کار کرده است.

در طی این فرآیند، تورب‌های استخراج‌شده برای جلوگیری از روان شدن آب، مسطح می‌شوند و پوشش گیاهی از یک تورب‌زمین طبیعی مجاور پیوند می‌شود.

سپس محل بازسازی شده با مالچ کاه پوشانده می شود تا رطوبت را حفظ کند، بارور می شود و اجازه می دهد تا دوباره رشد کند.

ویتینگتون گفت: «این نسبت 10 به یک است، بنابراین آنها می‌توانند از یک هکتار پیت‌لند طبیعی برای احیای 10 هکتار پیت‌لند استخراج‌شده استفاده کنند».

این بازسازی می تواند ظرف یک ماه اتفاق بیفتد، و پس از اتمام، باران و برف همه چیز را فرا می گیرد و پوشش گیاهی را احیا می کند.

باتلاق‌های ذغال سنگ نارس یا زمین‌هایی که فقط با بارش مرطوب نگه داشته می‌شوند، می‌توانند طی سه تا پنج سال پس از بازسازی خزه‌ها را ببینند.

طی 10 تا 20 سال، آن زمین بازسازی شده به یک مخزن کربن باز می گردد و کربن بیشتری از آنچه در جو آزاد می شود، جذب می کند.

به نوعی شبیه یک تورب زمین به نظر می رسد، در عرض 10 تا 15 سال مانند یک تورب زمین عمل می کند.

تحقیقات فعلی Whittington برای زهکشی پیت فنس یا زمین‌هایی است که از آب‌های زیرزمینی، باتلاق‌ها و نهرها تغذیه می‌شوند که پیچیده‌تر هستند.

تیمی از دانشمندان در حال آزمایش تغییراتی در تکنیک انتقال لایه خزه به یک فن نزدیک وینیپگ هستند تا ببینند چه نوع بازسازی موثرتر است، به خصوص در آب و هوای خشک‌تر که در چمنزارها می‌بینیم.

به گفته ویتینگتون، صرف زمان و انرژی اضافی برای انجام صحیح بازسازی برای حفظ اکوسیستم به عنوان یک مخزن کربن بسیار مهم است.

“اگر فقط وارد شوید و گودال های زهکشی را مسدود کنید و دوباره خیس کنید [peatlands] آنها همچنان منبع خالص دی اکسید کربن اتمسفر برای طول عمر خود هستند.”

---

سیاره ما در حال تغییر است. روزنامه نگاری ما هم همینطور. این داستان بخشی از ابتکار CBC News با عنوان “سیاره در حال تغییر ما” برای نشان دادن و توضیح اثرات تغییرات آب و هوایی است. با آخرین اخبار ما همراه باشید صفحه آب و هوا و محیط زیست.