والدین زنی که پس از آتش‌سوزی چادر در لندن جان باختند، خواستار تغییر سریع هستند زیرا به بهبود جامعه کمک می‌کنند.

والدین زنی که در اوایل ماه جاری پس از آتش گرفتن چادرش در یکی از پیاده‌روهای لندن در ایالت اونت، جان باخت، از سیاستمداران می‌خواهند تا برای محافظت از افراد آسیب‌پذیر تلاش بیشتری انجام دهند.

“چه زمانی قرار است کافی باشد؟” استفانی کلارک، که در نسخه روز جمعه ظاهر شد، گفت صبح لندن با شوهرش شان “چه زمانی قرار است کارهای بیشتری انجام دهیم؟ چه زمانی بهتر عمل خواهیم کرد؟”

این هفته، زوج برانتفورد وارد لندن شدند، جایی که دخترشان اولیویا، 31 ساله، در پنج سال گذشته در آنجا زندگی می کرد، و اغلب در حال خوابیدن یا در پناهگاه ها بود.

کلارک ها می خواستند با افرادی که به او نزدیک بودند ملاقات کنند.

شان گفت: “ما می خواستیم به اینجا بیاییم تا به بهبود جامعه او کمک کنیم.”

اولیویا با تعدادی از دوستانش در پیاده رو روبروی ماموریت کمک آرک زیر یک برزنت خوابیده بود که آتشی که برای گرما می سوزاندند از کنترل خارج شد. اولیویا تقریباً نیمی از بدن خود را دچار سوختگی کرد. او به مرکز علوم بهداشتی Sunnybrook در تورنتو منتقل شد، اما آخر هفته گذشته درگذشت.

استفانی گفت: «ما می دانیم که آن شب به زیر صفر رسید و به همین دلیل آتش سوزی شد.

به همین دلیل ضدعفونی کننده دست را می سوزاندند.

تخت های تصادف به تازگی بسته شده بود

چند روز قبل، ماموریت کمک آرک مجبور شده بود 70 تخت تصادف را ببندد، زیرا بخشی از بودجه آن – که مربوط به پناه دادن به مردم در زمستان است – تمام شده بود.

استفانی می‌گوید: «اگر آن تاریخ خودسرانه نبود، دخترم ممکن است در تختخواب بوده باشد و شاید به پایانی که انجام داده نرسیده باشد».

این نباید آخرین فصل برای او باشد. هرگز نمی تواند دوباره تکرار شود.– استفانی کلارک، مادر اولیویا، که پس از آتش سوزی چادر جان باخت

به نظرم حیرت‌انگیز است که در طول ماه‌های زمستان بستری برای آنها فراهم نکنیم غیرانسانی است، اما آنها آنقدر انسان نیستند که برای تمام سال به تخت نیاز داشته باشند.»

شهر لندن در حال اجرای طرحی است که بخشی از آن با کمک مالی 25 میلیون دلاری ناشناس تأمین شده است تا رویکردی «مردم محور، مسکن محور» ایجاد کند که ورودی صدها نفر از ده ها سازمان را در نظر می گیرد. از جمله پلیس، فعالان فقر، آژانس های امداد بی خانمان ها و خود مردمی که در خیابان ها زندگی می کنند.

در سال اول، این طرح به نظر می رسد 2.8 میلیون دلار برای ساخت 100 واحد مسکونی به همراه پنج مرکز بی خانمان 24/7، بخشی از یک برنامه بلندمدت گسترده تر هزینه کند که امیدوار است حدود 600 واحد مسکونی و 12 تا 15 هاب در اطراف ارائه کند. شهر

شان گفت: «600 فضا شروع فوق العاده ای به نظر می رسد. او افزود، اما کاملاً ناکافی است.

برآوردهای اخیر از شهر تعداد افراد بی‌خانمان را نزدیک به 1900 نفر می‌داند.

از آنجایی که تعداد بیشتری از مردم به سختی می خوابند – نه فقط در لندن، بلکه در شهرها و شهرهای سراسر کانادا – تعداد آتش سوزی های ویرانگر در اردوگاه ها در حال افزایش است.

شان گفت: «من همه‌اش طرفدار برنامه‌ریزی هستم، اما وقتی سعی می‌کنید آن برنامه را به دست آورید، نمی‌توانید به سادگی چشمانتان را روی اتفاقاتی که در مقابلتان می‌افتد ببندید».

تلاش برای جوشاندن اقیانوس را در اینجا متوقف کنید. بیایید کارهایی را انجام دهیم که می توانیم امشب یا هفته آینده برای کمک به این مردم و این وضعیت انجام دهیم.”

بازدید احساسی از محل آتش سوزی

شان گفت: «دیدن محل آتش‌سوزی واقعاً سخت بود»، اما شنیدن صحبت‌های افرادی که اولیویا را دوست داشتند و داستان‌هایی را تعریف می‌کردند که چگونه او مدافع دیگرانی بود که صدایی نداشتند، کمک کرد.

استفانی گفت: «اشک های زیادی سرازیر شد و خیلی آغوش گرفت. “من فکر می کنم ما مقداری شفا یافتیم و امیدوارم با ملاقات با این افراد و با نشان دادن اینکه واقعاً به آنها اهمیت می دهیم، مقداری شفا بخشیده باشیم.”

این زوج امیدوارند که مرگ اولیویا باعث ایجاد تغییراتی شود که سریعتر از طرح فعلی شهر لندن برای بی خانمانی انجام می شود.

استفانی گفت: “او یک ستاره درخشان بود و مهم نیست که کسی چه می گوید یا چه فکری می کند، این نباید پایان او باشد.” «این نباید آخرین فصل برای او باشد.

“این هرگز نمی تواند دوباره تکرار شود.”

گوش کن | به یاد اولیویا: