الکساندر زیگلر مونترالری از 13 سالگی توپ بوچیا بازی می کند.
او اکنون 31 ساله است و روز جمعه قبل از شروع مسابقه در ورزشگاه موریس ریچارد آرنا در شرق شهر با سی‌بی‌سی نیوز صحبت کرد و گفت که این ورزش او را تشویق می‌کند تا بدنش را حرکت دهد و استقلال خود را توسعه دهد.
“این ورزش سرگرم کننده است. به من فرصتی می دهد تا با مردم ملاقات کنم.”
زیگلر فلج مغزی دارد و از ویلچر برای رفت و آمد استفاده می‌کند، اما او اجازه نمی‌دهد در مسابقاتی مانند مسابقات آزاد بوچیا که در روزهای جمعه و شنبه قبل از شروع جام جهانی بوچیا مونترال 2023 برگزار می‌شود، شرکت کند.
توپ Boccia شبیه به bocce است، با هدف پرتاب توپ های چرمی تا حد امکان به توپ هدف یا جک. این یک ورزش پارالمپیک است.
زیگلر در بخش BC3 بازی می کند، که برای افرادی است که مشکلات لوکوموتیو شدید دارند و به او اجازه می دهد از یک رمپ برای کمک به پرتاب توپ استفاده کند. او گفت که دسته‌هایی را امتحان کرده است که از کمک رمپ برخوردار نیستند، اما خیلی سخت بود.
مادر او، کارول سانتر، با Boccia Canada، شعبه ای از انجمن ورزشی فلج مغزی کانادا که هدفش این است که به مردم فرصت انجام این ورزش را بدهد، داوطلب می شود.
سانتر گفت که او سعی کرد پسرش را در جوانی به اسب سواری ببرد، اما این کار بسیار دشوار شد. بنابراین آنها شروع به جستجوی ورزشی کردند که او بتواند با خیال راحت از آن لذت ببرد، خود را ابراز کند و سرگرم شود.
آنها به یک نمایش رفتند و متوجه شدند که فوراً توپ بوچیا می تواند راهی عالی برای او باشد تا مهارت های حرکتی خود را توسعه دهد و در عین حال از تمام مزایای اجتماعی ناشی از درگیر شدن با یک ورزش بهره مند شود.
او توضیح داد که پرتاب توپ بدون رمپ بسیار دشوار بود و باعث درد شد، اما آنها تسلیم نشدند.
سانتر گفت که بازی با سطح شیب دار از نظر فیزیکی آسان تر است، اما همچنان نیاز به هوش بالایی دارد تا مطمئن شویم توپ به هدف می رسد. او گفت که پدرش به کارکردن سطح شیب دار کمک می کند، و حذف فشار فیزیکی از تصویر به زیگلر اجازه می دهد تا بازی را تجزیه و تحلیل کند و تصمیمات استراتژیک بگیرد.
سانتر گفت: “او برای تمرین برنامه بازی خود و استراتژی هایی که باید از آنها استفاده کند بسیار کار می کند.”
برای او سخت است، زیرا او کمی کمبود فکری دارد، اما او بسیار سخت کار می کند.
او گفت، همانطور که مشخص است، رقابت زیادی در کبک وجود دارد، با تعداد زیادی از بازیکنان داخلی در سطح بین المللی در استان.
در مورد زیگلر و پدرش، سانتر گفت که آنها به آرامی، اما به تدریج بهتر می شوند.
او گفت که به عنوان یک زوج، آنها افرادی فعال و ورزش گرا هستند و خیلی خوب است که می توانند پسرشان را در سفر ورزشی خود همراهی کنند.
مسابقات ملی بوچیا 51 ورزشکار را به خود اختصاص داد. پیتر لیسر، رئیس بوچیا کانادا، گفت که چهار استان در این رویداد حضور دارند. او خاطرنشان کرد که این ورزش قبلاً به سمت افراد مبتلا به فلج مغزی گرایش داشت، اما این ورزش برای افرادی که دارای شرایط دیگر هستند نیز باز شده است.
لیسر گفت: «ورزش‌های مختلف پارالمپیک وجود دارد که افراد دارای معلولیت می‌توانند با آنها درگیر شوند، اما ورزشکارانی که بوچیا بازی می‌کنند ممکن است نتوانند خانه‌ای در سایر ورزش‌ها پیدا کنند.
ما بسیار خوشحالیم که می توانیم بوچیا را به ورزشکارانی با نیازهای بالاتر ارائه دهیم.”