یک تازه وارد از اوکراین که مجبور به فرار از جنگ در کشورش شده است، تأثیر فوری بر جامعه هنری شنای کانادا دارد، همانطور که نتایج یک رویداد جام جهانی اخیر در مارکهام، آنت، نشان می دهد.
آدری لاموت از مونترال در بخش فنی انفرادی زنان و آزاد زنان مدال برنز کسب کرد. پس از آن، این جوان 18 ساله اعتبار زیادی به یکی از مربیان جدید خود به ویژه یلیزاوتا (لیزا) یاخنو داد.
لاموث گفت: “لایزا برای من الگوی (نقش) بسیار خوبی است. او به من انگیزه زیادی می دهد تا بهتر و بهتر شوم زیرا فکر می کنم او یک زن بسیار قوی است.” “لایزا به من الهام می‌دهد که مثل او قوی نباشم، بلکه فقط بخشی از آن را داشته باشم تا به من انرژی بدهد و مانند او هنگام شنا بجنگم.”
یخنو در طول جام جهانی هرگز از شاگرد جوانش دور نبود. یخنو از زمانی که در ماه سپتامبر به کانادا آمد، دستیار مربی تیم کانادا بوده است.
این بازیکن 24 ساله در المپیک اخیر توکیو به اوکراین در مسابقات تیمی برنز کمک کرد. در سال 2018، World Aquatics او را به عنوان برترین شناگر هنری جهان معرفی کرد.
یاخنو که در سن 15 سالگی پس از حمله روسیه به شهر شرق اوکراین در مارس 2014 مجبور به فرار از زادگاهش دونتسک شد، گفت: “احساس میکنم سه بار زندگی کرده‌ام.” از بمب ها،” او گفت. حتی یکی از موشک ها در باغ خانه عمویم فرود آمد و خوشبختانه منفجر نشد.
پیام سورپرایز
او می گوید که زندگی دومش زمانی آغاز شد که به خارکف در شمال شرقی اوکراین، نزدیک به مرز روسیه نقل مکان کرد. مربی تیم ملی اوکراین استعداد او را در شنای هنری در یک مسابقه کشف کرد و از او دعوت کرد تا در المپیک توکیو شرکت کند.
بعد از بازی ها، او به فکر مربیگری و شاید حتی خرید خانه با دوست پسرش افتاد. اما در 24 فوریه 2022، درست پس از المپیک پکن، روسیه دوباره به اوکراین حمله کرد و برنامه های او در یک لحظه تغییر کرد. خارکف زیر آتش شدید قرار گرفت. یاخنو مانند همه اوکراینی‌ها تلاش می‌کرد تا دریابد که چگونه در کنار مادر، دوست پسر و خانواده‌هایشان ایمن بماند.
این زمانی است که او می گوید یک پیام غافلگیرکننده از شنای هنری کانادا (CAS) دریافت کرده است.
او گفت: «یک هفته پس از شروع جنگ، شنای هنری کانادا به من پیشنهاد مربیگری داد. “نمیدونستم چیکار کنم. خیلی گم شده بودم. بعد از یک ماه تصمیم گرفتم چرا که نه؟ امتحانش میکنم.”
دیدگاه ارزشمند
جکی باکینگهام در آن زمان مدیر اجرایی شنای هنری کانادا بود.
جکی باکینگهام که قبل از بازنشستگی از این سمت در ژانویه گذشته مدیرعامل CAS بود، گفت: “ما همیشه به اوکراین نزدیک بوده‌ایم، از نظر همکاری در این ورزش و فقط حمایت از یکدیگر.” “وقتی جنگ شروع شد ما ویران شده بودیم. ما به دنبال راه هایی بودیم که بتوانیم در یک مقطع به تیم شنای هنری کمک کنیم، اوایل، کل تیم قرار بود برای تمرین با تیم ملی ما به کانادا بیایند.”
از نظر لجستیکی بسیار چالش برانگیز بود، اما تیم کانادا به یک کمک مربی نیاز داشت و به یخنو روی آورد.
باکینگهام گفت: «ما در اینجا نسبتاً خوش شانس هستیم. “قرار گرفتن با کسی که تجربه زندگی سختی را که او داشته است، بسیار ارزشمند است تا بتواند همه چیز را در چشم انداز قرار دهد. او راهی برای برقراری ارتباط دارد که بسیار نرم است. این بخشی از جذابیت بود.”
این امر یاخنو را به کانادا آورد، جایی که به گفته او زندگی سوم او آغاز شد. او در مونترال در یک واحد اجاره ای زندگی می کند که تیم در گذشته از آن استفاده می کرد. از شانس و اقبال، مالک اهل اوکراین است و باعث شده او احساس خوبی در خانه داشته باشد.
یاخنو در جام جهانی مارکهام از دیدن برخی از هم تیمی های قدیمی خود در تیم ملی اوکراین به وجد آمد. اوکراین در بیشتر سال گذشته در ایتالیا تمرین کرده است، پس از اینکه استخر در خارکف، جایی که تیم ملی در آن تمرین می کند، بر اثر انفجار بمب نابود شد.
بیش از 100 تازه وارد و پناهنده که در یک سال گذشته در کانادا مستقر شده اند، در غرفه های رویداد Markham حضور داشتند و بسیاری از آنها پرچم های زرد و آبی اوکراین را در دست داشتند. CAS به تازه واردانی که از جنگ فرار کرده بودند، بلیط رایگان برای این رویداد ارائه داد. آنها ظرف چند روز آنها را گرفتند و دو طلا و دو نقره توسط تیم اوکراین به دست آوردند.
“پری دریایی اوکراینی”
مارینا سعیدووا هماهنگ کننده تیم حل و فصل در تورنتو است که از نزدیک با تازه واردان اوکراینی کار می کند و به انجام هماهنگی ها کمک کرده است. ارتباطات خودش با این ورزش عمیق است. مادرشوهر او سرمربی اوکراین است.
سعیدووا پس از اوکراین گفت: «رسانه‌ها به این تیم لقب «پری دریایی‌های اوکراینی» داده‌اند. ما بسیار به این افتخار می کنیم که چگونه این تیم به یکی از بهترین های جهان تبدیل شده است. با وجود جنگ، آنها همچنان در اوج هستند.”
مارینا اوبلشچنکو یکی از تازه واردان اوکراینی است که با دختر 11 ساله اش داریا در این رویداد شرکت کرد.
داریا یک شناگر تازه کار بود که در اوکراین برگشته بود، اما از زمان شروع جنگ در استخر نرفته بود. زادگاه آنها در کریمه در روز اول تهاجم اشغال شد.
اوبلشچنکو می‌گوید حضور در جام جهانی برای او و خانواده‌اش “رویداد تغییر ذهن” بود.
او گفت: «من حتی نمی دانستم کانادا تیم شنای هنری دارد. “دخترم به من گفت: “این دخترها چند سال دارند؟ از چه زمانی شروع به تمرین کردند تا اینقدر عالی باشند؟ آیا امکان پیوستن من وجود دارد؟”
اوبلشچنکسو می‌گوید که تلاش می‌کند تا پاسخ این سؤالات را بیابد، اما در همین حین حدود یک هفته پس از رویداد، او و داریا و کودک چهار ساله‌اش را برای شنا در یک مرکز اجتماعی در نزدیکی محل زندگی آنها ثبت نام کرد.
این موسیقی به گوش استیو والاس، مدیر عامل جدید CAS است.
والاس معتقد است تا چند سال دیگر شاهد حضور بسیاری از این تازه واردان اوکراینی در بالاترین سطوح در این ورزش خواهیم بود.
او گفت: «این ورزش بخشی از DNA آنهاست. باشگاه‌ها و استان‌های ما در سرتاسر کشور، هر جا که تازه‌واردها مستقر می‌شوند، به ما می‌گویند که اوکراینی‌های زیادی مستقیماً به باشگاه‌هایشان می‌آیند و آنها را به عنوان مربی و ورزشکار ادغام می‌کنند.
والاس می‌گوید که علاقه اوکراینی‌ها به این ورزش در حال حاضر برای کانادا سود می‌دهند.
علاوه بر مربیگری یاخنو، اولنا وربینسکا که در کیف متولد شده و در شش سالگی به کانادا نقل مکان کرد، در تیم ملی نیز حضور دارد.
والاس گفت که به دنبال راه هایی برای ادامه ایجاد این ارتباطات است. اگر این ورزش بتواند به تازه واردان در انتقال کمک کند و آنها بتوانند به کانادا که سال ها مدال المپیکی در شنای هنری نگرفته است، او آن را یک برد-برد می بیند.